Pierwszego lipca 2016 r. odbyło się w Złocieńcu czwarte spotkanie szkoleniowe w ramach projektu Edukacja Kulturowa Dla Umiejętności Społecznych. W spotkaniu uczestniczyło 18 osób, które przyjechały z: Kalisza Pomorskiego, Kamienia Pomorskiego, Goleniowa, Szczecina. Warsztaty poprowadził Radosław Barek.
Dr hab. Inż. arch. RADOSŁAW BAREK
Pracownik naukowo-dydaktyczny na wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Członek Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, założyciel stowarzyszenia Wędrowni Architekci.
W ramach działalności badawczej zajmuje się:
- architekturą mieszkaniową realizowaną ze środków publicznych
- małymi miastami
- materiałami naturalnymi i miejscowymi w architekturze współczesnej i dawnej (glina, słoma, ruda darniowa, itd. )
- architekturą wernakularną, regionalną i miejscową, związaną z tożsamością miejsca
- powszechną edukacją przestrzenna i architektoniczną.
Realizacja, współudział, konsultacje projektów ze społecznościami lokalnymi:
- Zobaczyć Łącko - o architekturze szachulcowej Pomorza Zachodniego
- Dialog z otoczeniem („Akademia Łucznica”- o edukacji przestrzennej w szkołach podstawowych i średnich
- Nauka w Przestrzeni („Wędrowni Architekci”)-współdziałanie szkół wyższych i szkół gimnazjalnych, liceów i techników w edukacji przestrzennej dzieci i młodzieży
To człowiek, którego pasją jest odkrywać niedoceniane miejsca. Radosław Barek w krótkiej prelekcji przedstawił uczestnikom warsztatów ideę murali w Poznaniu i Pyzdrach, których był autorem. Prezentując fotografie dokumentujące tworzenie obu murali, opowiadał, jak udało się "uspołecznić" proces ich powstawania i zaangażować lokalną społeczność. Podkreślał, że już na etapie projektowania poszukiwano dokumentów opisujących formy dawnej zabudowy, szczególne wydarzenia z historii miast - po to by wpisać je w projekt murali. Druga część spotkania miała odmienny charakter. Podczas wędrówki uliczkami Złocieńca uczestnicy obserwowali przestrzeń publiczną, w której się poruszali i dyskutowali, jak została ukształtowana, i jak można ją zmieniać. Rozmowa dotyczyła też indywidualnych doświadczeń uczestników, mówiono o funkcji malarstwa w kształtowaniu i rozwijaniu umiejętności społecznych u dzieci i młodych ludzi. Zwracaliśmy uwagę na „smutne ściany” i zastanawialiśmy się, jak można je ożywić. Różnorodne spojrzenia uczestników nadawało koloryt szarym i zniszczonym miejscom, wydobyło z nich historię, którą współczesność nieco zakurzyła. Radosław Barek przekonywał, że postrzeganie przestrzeni to umiejętność, którą powinno się stale rozwijać, każdy niezależnie od wieku może tego dokonać. Ulepszanie przestrzeni miejskiej nie musi wiązać się z ogromnymi nakładami finansowymi, to mogą być działania na mniejszą skalę, prowadzące do poprawienia estetyki.
Joanna Turczyn
Warsztaty dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach Programu Bardzo Młoda Kultura 2016 – 2018.
